جامانده نوشت....

بسم رب الحسین( علیه السلام)

جاماندن نه نوشتنی دارد

نه خواندنی

نه عشقی و نه نفرتی

نه شادی و نه غم

جاماندن هیچ چیز ندارد و این هیچ چیز نداشتنش اشکم را در می آورد

جاماندن هرچیز نداشته باشد؛

 گریه را دارد....

پ.ن: بعضی حرفا گفتن نداره فقط باید ببینی که داره چی میشه..من که نمی فهمم ولی اون حتما میدونه دیگه.این که دیگه گفتن نداره...

پ.ن:

قابل توجه دوستانی که کربلا قسمتشون نشده ولی در اصل شده!
یکی از استادمون می گفتن اصلااااا این حرف رو نزنید که اقا نطلبیده!
 هرگز!
 اقا همیشه میطلبن.وقتی غصه میخورید از اینکه نمیدونم چرا اقا نطلبیده و منو دوست نداره و از این حرفا اقا واقعا ناراحت میشن.روایت داریم که امامان از ناراحتی شیعیان ناراحت میشن
اقا همیشه میطلبن
یا با دل یا با پا
پ.ن: حوا و نیلو واقعا شرمنده که احوال نمی گیرم.دوست قرآنی هم که سرش شلوغ شده:)

پ.ن: ببخشید که خیلی وقته کتاب معرفی نکردم.ولی اجالتا اینا رو از من داشته باشید:

 تب مژگان( حداد پور جهرمی)

در خواب هایم ( مریم راهی)

فریب

دویدن تا مردی که جلوتر است

آن بیست و سه نفر

پ.ن: اربعین هرکجا بودید لای گریه هاتون به خوبیای آقا لبخند بزنید.یک لبخند از ته دل لای گریه های سوزناک...